Dag Gijs,
Helemaal geen vreemd verhaal, heel herkenbaar
Weet je wat ik in je stukje lees?
Je leert leven
Net als je kunt leren fietsen, kun je met spanning leren omgaan, maar het is een proces. Zie het als een leerproces.
Je kunt niet op een fiets gaan zitten en wegrijden.
Eerst heb je zijwieltjes en rijdt je krampachtig en langzamerhand gaat het beter.
Zo kun je ook langzamerhand steeds beter met spanning om leren gaan.
Ik spreek net als Respect eerder over spanning dan over stress.Je zult in je leven nog talloze situaties van spanning tegen komen.
En het ìs telkens ook spannend om in een nieuwe situatie te belanden. Of dat een nieuwe klas is of een lezing die je moet houden, of een examen of nieuwe baan.
En voor al die situaties geldt: OOK DIT GAAT VOORBIJ.
Ik denk niet dat je kunt proberen om het niet spannend te laten zijn, want het is spannend.
Maar is het nodig om daar ongelukkig van te worden, of kun je het gewoon als een gegeven zien.
Je bent naar de kleuterschool gegaan en dat was even spannend en dat is toch goed afgelopen.
Net als toen je een brugpieper werd (of is dat een erg ouderwets woord
).
Waren de kinderen toen akelig tegen jou?
Ik denk dat dat wel meegevallen is. Je komt bij mij over als een erg aardige jongen.
Dus waarom zou er nu dan een reden zijn waarom ze nu niet aardig zouden zijn. Ze zijn vreemd voor jou, maar dat is een kwestie van wennen.
Je bent gespannen, je hebt weinig eetlust en je hart klopt af en toe wat sneller. Is dat erg?
Nee dat is niet erg. Het voelt wat vreemd, maar je lichaam zal daar niet onder lijden.
Als jij dat nou ook niet doet, als je nou accepteert dat dat zo is, en dat dat dinsdag wel over zal zijn denk ik dat je al een stuk rustiger zult zijn.
Verder is mijn strategie in dat soort gevallen :
Waar ben ik bang voor.
Ik ben nu bang voor iets dat misschien gebeurt, maar het is lang niet zeker dat het gebeurt, het is zelf waarschijnlijker dat het niet gebeurt.
Dus heeft het zin om me er nu akelig over te maken?
Nee, dat heeft dus geen zin, als (ik zeg als) het gebeurt kan ik me er dinsdag altijd nog druk over gaan maken. En dat scheelt me toch een heleboel onrust.
Het heeft me best wel wat tijd gekost om zo te kunnen denken, maar nu me dat lukt, ben ik veel minder bang en voel ik me beter.
Verder sluit ik me helemaal aan bij wat Respect schrijft.
En de tips die zijn gegeven om je af te leiden, die helpen zeker wel even, maar dan komt het weer terug. Ze helpen je in ieder geval om even te ontspannen.
Lieve Gijs, jij leert leven en van alles wat je leert heb je later profijt.
Sterkte tot dinsdag.
Als je het niks vindt wat hier boven staat, kieper het dan maar in de prullenmand, dat mag
Ardoise
Ik heb nota bene MO-A Nederlands, wel 200 jaar geleden gehaald en nooit gebruikt maar toch. 
)
